怒斥 [nù chì]
1 带着谴责或责备口吻的训斥。
例 怒斥耍赖者。
英 fulminate;
2 愤怒地谴责。
例 他在一次激昂的、点名的长篇演说中怒斥他的对手。
英 angrily rebuke; indignomtly denounce;
1 生气而大骂。也作「怒叱」。
英语 to angrily rebuke, to indignantly denounce
德语 jemanden empört zurechtweisen (V)
法语 réprimander avec colère, dénoncer avec indignation